Blog: IVM onderzoekt toeslag bezwarende omstandigheden

Onderzoeker Maryke Oor observeerde werkomstandigheden en fysieke belastingen.

Na maanden meten, observeren en analyseren kan Universitair Veiligheidskundige Maryke Oor eind dit jaar haar onderzoek afsluiten. Oor onderzocht bij één van de opdrachtgevers de werkzaamheden van medewerkers in de buitendienst. Doel was de lichamelijke belasting van werkzaamheden objectief in kaart te brengen. De onderzoeksresultaten dienden vervolgens als basis voor de hoogte van de Toeslag bezwarende werkomstandigheden (TBW), een toeslag voor het verrichten van werkzaamheden onder belastende of gevaarlijke omstandigheden. In een interview vertelt Maryke meer over haar werk.

“Bij de opdrachtgever krijgen medewerkers in bepaalde functies een toeslag wanneer zij werk uitvoeren dat fysiek belastend is. Denk aan werken in hitte of kou, werken met trillingen of in stank, of in een ongemakkelijke houding. Hoe zwaarder de belasting, des te hoger wordt de toeslag die medewerkers bovenop hun salaris krijgen. Vanwege deze financiële gevolgen wilde de opdrachtgever daarom een onafhankelijke partij onderzoek laten doen naar de werkomstandigheden. Het uitgangspunt van mijn onderzoek was een norm (MRI) die de hoogte van de toeslag bepaald. De norm werkt met klasseringen: zwaarder werk valt in een hogere klasse en levert een hogere toeslag op. De norm vertelt echter niet hoe observatiegegevens meetbaar worden, om een objectief beeld te krijgen van de omstandigheden. Tijdens mijn onderzoek heb ik hiervoor gaandeweg een methode ontwikkeld. 

Hulpvaardig, open & eerlijk

Omdat de norm voor 60 functies geldt, heb ik 60 medewerkers steeds één dag geobserveerd. Tijdens deze 60 dagen stond ik onder andere tot onder mijn knieën in de slib terwijl mijn benen werden vastgezogen, kreeg ik zere kuiten vanwege het staand werken op een talud of in een wankel bootje en spierpijn in mijn armen door het maaien met een bosmaaier van negen kilo. Daarnaast weet ik nu ook wat het is om een hele dag buiten te werken in hitte, kou, regen of sneeuw. Ik merkte dat de medewerkers het waardeerden dat ik met hen meekeek en meewerkte. Ze waren heel hulpvaardig, open en eerlijk over hun werk en werkten geweldig mee aan het onderzoek. Tijdens de observaties gaf ik ook ergomisch advies over gezonde (werk)houdingen. Ook dit werd gewaardeerd, omdat mensen met een glimlach vertelden dat ze vervolgens minder pijn hadden.” 

Veiligheidsbewustzijn verhoogd

Maryke is trots dat ze dit intensieve onderzoek binnen de deadline heeft kunnen afronden (“Ik heb hard gewerkt.”). Maar de bedoelde positieve neveneffecten van het onderzoek zijn ook het vermelden waard. Oor: “Alleen al door mijn komst is het veiligheidsbewustzijn op de werkvloer verhoogd. Er werden bijvoorbeeld nieuwe helmen aangeschaft, licht versleten hijsbanden in de prullenbak gegooid en de gevaarlijke situaties werden benoemd, omdat ik als externe partij kwam meekijken. Een ander positief punt is dat de verbeterpunten die ik constateerde in de RI&E rapportages worden verwerkt. En foto’s die ik maakte om houdingen te beoordelen gaan gebruikt worden in communicatiecampagnes. Deze neveneffecten gaven mij echt een kick.”

Doel: Gezonder werk

Tijdens het onderzoek ontwikkelde Maryke een rekenmodel waarbij alle meetgegevens gemakkelijk konden worden omgezet naar normonderwerpen en vervolgens naar klasseringen. Hierdoor werd er veel tijd gewonnen in de rapportagefase. Het uiteindelijke rapport met bevindingen is door de opdrachtgever bijzonder positief ontvangen. Iedereen, dus ook de medewerkers, kunnen zich in de conclusies vinden, doordat de gegevens op objectieve, transparante en grondige wijze zijn verkregen. Het uiteindelijke rapport gebruikt de opdrachtgever om de beoordeling van de toeslagen te herzien en daar waar mogelijk het werk ook minder bezwarend te maken. Dit met als doel om na drie jaar, tijdens de TBW herbeoordeling, een dalende lijn te zien en je mag concluderen dat er dus gezonder wordt gewerkt.